پوسیدگی آرمیلاریایی یا قارچ عسلی ریشه و طوقه درختان میوه یکی از بیماری­های مهم و بسیار خسارتزا است. عامل اين بيماري،  قارچ Armillaria mellea  بوده كه انتشار جهاني داشته و به ویژه در مناطق معتدل و حاره­ای فعالیت دارد و با بيش از 40 گونه توصيف شده و دامنه ميزباني وسيع، عامل پوسیدگی ریشه در درختان مثمر، غیر مثمر و حتی گیاهان علفی نيز مي‏ باشد.

عامل این بیماری باعث خسارت شدید در باغ ‏های آلوده شده و مي‏ تواند برای چندين سال به صورت انگل در بافت ریشه و ساقه میزبان یا به صورت ساپروفيت در مواد چوبي خشک و مرده، زنده بماند. اين بيماري به نام‏هاي پوسيدگي ريشه بلوط، پوسيدگي قارچ كلاهك ‏دار ريشه، پوسيدگي قارچ عسلي و پوسيدگي بندكفشي ريشه نيز شناخته مي ‏شود.

بيماري در باغ ‏هايي كه زمين آنها قبلاً داراي درختان جنگلي برگريز بوده بسيار شايع مي ‏باشد. باغ‏هايي كه در دشت‌ها، كنار رودخانه‌ها و نهرها احداث مي‌شوند، بيشتر در معرض ابتلا به اين بيماري هستند. شاید یکی از جالب ترین خصوصيات آرمیلاریا این است که میسلیوم های آن نور افشانی می‏ کنند، خصوصاً در بافت چوبی که در حال تخریب باشد. به چنین چوب درخشانی روباه آتشین نيز می ‏گویند. در ايران، اين بيماري اولين بار در سال 1385 توسط اميراحمدي و همكاران از باغ هاي پسته دامغان گزارش گرديده است.

با توجه به اهميت موضوع دســـتورالعمـل اجرایی مدیریت بیماری آرمیلاریای پسته توســـط همکاران دفتر پیش آگاهی سازمـان حفـظ نباتـات، محققین پژوهشکده پسته و موسسه تحقیقات علوم باغبانی تهیه و تـدوین گردیـد.

نشــریه فوق در ســایت سازمـان حفـظ نباتـات در قســمت معـاونت کننترل آفات، بخش دفتر پیش آگاهی و باکس دستورالعمل هاي باغی بارگذاري شده است.